Koagülasyon

Koagülasyon, pıhtılaşma demektir. Tıpta kanın pıhtılaşması anlamında kullanılır, karmaşık bir mekanizma ile ortaya çıkar. Hemostazın(kanamanın durması) önemli birimlerinden bir tanesidir.

Koagülasyon: [İng. Coagulation; Lat. Coagulatio] Pıhtılaşma; sıvı halden pelte(jelatinöz) bir duruma geçiş.

Kan damarlarındaki olası bir yaralanma, koagülasyon sisteminde bir takım reaksiyonların oluşumuna ve sonuçta kan pıhtısı gelişimine neden olur.

Birincil (Primer) Hemostaz: Öncelikle kanayan bölgede trombosit tıkacı gelişir(birincil hemostaz). Trombositler von Willebrand faktörü (vWF) aracılığı ile damar duvarındaki i tip-IV kollajene yapışarak bir köprü oluştururlar(trombosit adhesyonu). Daha sonra trombositler küme oluşturur(trombosit aggregasyonu) ve bu olaylar sonucunda, hasarlanan damar duvarında trombosit tıkacı oluşmuş olur.

İkincil (Sekonder) Hemostaz (insoluble fibrin oluşumu): Faktör XIII (fibrini stabilize edici faktör); fibrin monomerlerini, fibrin polimerlerine çevirerek pıhtıyı stabil hale getirir ve buna da insoluble fibrin adı verilir (8,9). Bu süreçteki pıhtı oluşumuna da ikincil hemostaz adı verilmektedir. Bu olayın gerçekleşmesinde; plazma koagülasyon faktörlerine, fosfolipid yüzeye (trombositler) ve kalsiyuma gereksinim vardır.

 

 

Yazan: Dr. Selmin Sena Kol

 

« Return to Dictionary